W świecie zwierząt przystosowanie do warunków życia często manifestuje się niezwykłym wyglądem, z którego możemy odczytywać, jak przebiegała ewolucja cech ułatwiających przetrwanie w środowisku.
Na przykład pingwiny utraciły zdolność do lotu, ponieważ nie jest on im do niczego potrzebny – w Antarktyce nie spotkają drapieżników lądowych, które mogłyby im zagrozić (nie ma wilków, niedźwiedzi polarnych, drapieżnych kotów itp.). Za to ich skrzydła, ogon, nogi uległy w procesie ewolucji takiej metamorfozie, by poruszanie się w wodzie było możliwie najsprawniejsze.
Przykładem gatunku wyjątkowego pod wieloma względami jest sekretarz. Już sama nazwa jest ciekawa, chociaż co do jej pochodzenia ciągle toczą się spory. Sekretarz występuje tylko w Afryce i jest jedynym przedstawicielem szponiastych, przedkładającym polowanie pieszo nad polowanie w locie.
Długie, podobne do żurawich, nogi pozwalają na przeczesywanie sawanny porośniętej wysoką trawą. To jedyny tak wysoki ptak drapieżny – na stojąco sięga 130 centymetrów! Poluje na drobne ssaki, węże, żółwie, jaszczurki i ptaki. Nie odstraszają go nawet śmiertelnie trujące żmije – polując na nie depcze i skacze po ofierze do czasu ogłuszenia jej na tyle, aby bezpiecznie się do niej zbliżyć.
W czasie lotu długie nogi są wysunięte, przez co sekretarz przypomina żurawia. Z kolei jego głowa jest typowa dla drapieżników – ostry, haczykowaty, podobny do orlego, czy sokolego dziób służy do rozrywania ofiar. Część skóry na głowie – między dziobem a oczami – jest pozbawiona piór, ta część ciała wspomaga termoregulację, pozwala na szybsze odprowadzanie ciepła z organizmu. Z kolei – dla kontrastu – z tyłu głowy sekretarze posiadają długie, ciemne pióra ułożone w piękną rozetę, która wygląda jak korona.
Mamy do czynienia z pięknym ptakiem czy dziwolągiem? Sami oceńcie, przeglądając zdjęcia zamieszczone w galerii.
Autor: Liliana Keslinka-Nawrot
Bibliografia:
http://www.avianweb.com
http://www.pauldfrost.co.uk
http://www.iucnredlist.org
http://focusingonwildlife.com
Galeria zdjęć
