Podglądanie życia ptaków ma rzesze fanów. Nie jest bardzo trudne, ani kosztowne, ale (uwaga!) wciąga :)

Podglądanie życia ptaków staje się na całym świecie coraz popularniejszym zajęciem. Ludzie całymi rodzinami wybierają się w wolne dni w miejsca, gdzie można zaobserwować ciekawe gatunki ptaków lub zrobić zdjęcie do swojej fotokolekcji.

Obserwowanie ptaków ma same zalety. Przebywanie na świeżym powietrzu, ruch, poznawanie nowych gatunków, poszerzanie swojej wiedzy i zainteresowań. Dodatkowo, nie jest to zajęcie wymagające ogromnych nakładów finansowych. Tak naprawdę, wystarczy lornetka, notatnik, ołówek i przewodnik ptaków Polski lub Europy (choć można również skorzystać z internetowych serwisów oferujących porady ornitologiczne).

Od czego zacząć?

To proste – trzeba wyjść z domu! Nawet nie zdajecie sobie sprawy, ile w najbliższym otoczeniu znajduje się gatunków ptaków: kawka, gawron, sroka, sójka, sikora bogatka, sikora modraszka, kos, kwiczoł, wrona siwa, wróbel, mazurek, szpak…to zaledwie kilka ptaków, które można spotkać w najbliższym parku czy na osiedlowym skwerze, a jest ich znacznie więcej!

Notatnik przydaje się zwłaszcza na początku naszej przygody z ornitologią. Z czasem, kiedy gatunki będziemy rozpoznawać od pierwszego spojrzenia, nie będzie on już tak potrzebny.

Poza tym, doświadczenie podpowiada, że kurtka przeciwdeszczowa to niezbędny element garderoby każdego przyrodnika.

Na co zwracać uwagę?

Wyobraź sobie teraz, że zauważyłeś ptaka, którego nazwy nie znasz – czy zacząć nerwowo przeglądać przewodnik? Nie! Najważniejsze, to zapamiętać jak najwięcej szczegółów jego wyglądu.

Najprościej jest zacząć od określenia jego wielkości i podobieństwa do znanych Ci już gatunków ptaków. Na przykład: nieznany ptak jest wielkości wróbla, gołębia, kaczki…podobny do kaczki, ale większy…i tak dalej. To pomoże później zidentyfikować zwierzę na spokojnie w przewodniku.

Szczegóły upierzenia często są trudne do zapamiętania. Czasami zbyt krótko możemy obserwować ptaka, a innym razem uparcie chowa się tak, że nie widać cech wyglądu typowych dla danego gatunku.

Warto jednak pamiętać, że nie tylko dominująca barwa jest istotna, ale również rysunek na głowie, skrzydle czy paski na ogonie. Niektóre gatunki posiadają pióra, które od razu bezsprzecznie charakteryzują dany gatunek, tak jak na przykład błękitne pióra na skrzydle sójki, czy pióra z czerwonym szczytem jemiołuszki.

W notatniku warto narysować kontur ptaka i zaznaczyć, gdzie znajdowały się nietypowe pióra. Jeśli widzieliśmy dobrze głowę, postarajmy się odwzorować upierzenie głowy, ogona (ważna jest również długość ogona).

W kolejnym artykule dowiemy się, na co jeszcze należy zwracać uwagę oraz w jakie miejsca najlepiej udać się, aby obserwacje były naprawdę cenne.

Tekst: Liliana Keslinka-Nawrot

Galeria zdjęć